öyle kolay bir hayatımız yok bizim. teşhis aşaması ayrı bir sürünceme zaten. tek doktor bu teşhisi çok kolay koyuyor anında ilaç bağımlısı haline geliyorsun ama ilaç işleri daha da kötü yapıyor.
bu hastalık ne mi? özetleyelim...
bir yemeğin sana zarar vereceğini düşünüyorsan o yemeği yiyememek mesela. patlıcandan ölen bir adam haberi okuduğumda 3 yıl patlıcan yiyemedim ben.
evden çıkarken 'acaba 3 aydır sürekli olarak takılı olan şarj aletimin prizi alev alır mı , ev yanar mı?' korkusuyla koşa koşa eve gelip o prizi yerinden sökmek mesela.
teyzen yanında araba kullanırken sol şeridi ihlal ediyor diye sağ koltukta soğuk terler dökmek.
buz dolabının kapağını 3 defa açıp kapatmak. 2 olursa uyuyamamak.
daha bir çok şey...
aklıma geldikçe yazacağım.