{{resim: http://www.imgim.com/mahalle-maci.jpg }}

21.yy başlarındayız net hatırlamıyorum. okullar tatile girmiş biz bebeler sokağa dökülmüşüz. mahallede ortamın en küçüğüydüm, beni pek iplemezlerdi ama dışlamazlardıda.

bi gün yan mahallenin bir büyüğüyle bizim mahallenin abisi anlaşmış maç ayarlamış. öyle yolda da değil. her iki mahalleye eşit uzaklıkta, yunanlılarla baklava, rakı bizimdir gibi kavgalar ettiğimiz bizim için zamanın allianz arenası bir parkta. çimde oynıcaz yani.

iddiası falan yok, şerefine. vice city de tommy nin görev yapıp para almadığı +respect yazan cinsten. dolayısıyla bana o maçta seyircilik düşüyordu. amma velakin mahallemizin forveti pis burun okan ailesiyle pikniğe gitmek zorunda kaldığından bendeniz velet halimle maçta forma şansı buldum.

maçtan önce bütün abilerim kardeşini dövmüşte babaya söylemesin diye iyi davranırlar gibi bana iyi davranıyorlar, hadi bakalım göster kendini şeklinede gaza getiriyorlardı. geleni ileri vur bekletme çok ileri çıkma faul yapmamı tembihliyorlardı.

paramız olmadığı için yassı bir taşın bir tarafına tükürüldü kuru ıslak atıldı. maça başladık, kıran kırana bir mücadele. zaten pas atılmıyorda karambolde önümde gelen bi kaç topu da ileri deptim.

maç uzadı 4.hakem birazdan akşam ezanının okuncağını duyurdu. golsüz beraberlik süregelirken akıllarda bu nasıl mahalle maçı mk nasıl hiç gol olmaz sorusu. derken gol atan kazansın mı önerisi geldi ve teklif konseyden onay aldı.
yorulan ve tükenen umudumuz bir pus burun deneyişiyle rakibe çarparak korner olarak vücut buldu. kaleci hariç herkes rakip alandaydı. hızlı vurup karambol yaratma taktiğiyle abanıralarak korner kullanıldı. top kargaşada bi kaç kişiye çarpıp arka direkte sekerken ya allah diyerek beyzbol koşucuları yerde kaydım ve topu iki taşın arasında geçirdim.

daha sonra ilk milli maçında gol attıktan sonra fatih hocasıan koşan nuri şahin gibi takım kaptanına sarıldım. beni sırtladılar zafer nidalarıyla mahallemize döndük. bu benim ilk ve son maçımdı. annemin pazardan aldığı 10 liralık sandaletim kayarken kopmuştu ama olsundu. 1 günlük adamdan sayılmam, ertesi gün fasulyeden muamelesi görmemiş olmamak da bana yeterdi.

özet geç bin: sübü sübyan olarak mahalle maçında zaferi getiren golü attım