*
Annem üzüntüden kısa sürede 15 kilo kadar vermişti, birden çökmüştü kadın.
Her şey üst üste gelmişti.
Yaprak dökümü gibi olmuştuk beyler.
Oğuzun biri hepimizi tek tek gibiyordu sanki.
Kısa süre sonra mahalle eşrafından bi delikanlı ablama talip oldu.
Ablamdan 2 yaş büyüktü ama beni her gördüğünde çekiniyor bazen yolunu değiştiriyordu.
Başta ben de biricik ablama nasıl göz koyar nasıl onu bizden almayı düşünür lan desem de sonra mantıklı düşündüğümde "tabi evlenecek, tabi gidecek lan, kızcağız ölene kadar bizim arkamızı mı toplayacak" amk diyebildim kendime.
Çocuğu araştırdık, mahalleden tanırız ama mevzu ablam olunca iyice araştırdık.
Namazında niyazında ama nerdeyse bizden bile gariban bi çocuk.
Baktım ablamın da gönlü razı sade bi nikahla evlendirdik ablamı.
Ablam yeni evine gidince annem iyice yalnız kaldı.
Burda kalmak anneme iyi gelmeyeceğinden onu Tarsusa ananemlerle teyzemlerin yanına gönderdim.
En azından yiğenleri falan sever teyzemlerle laflar kafası dağılır diye düşündüm.
iyice tek kalmıştım be binler.
Kısacık boyuna rağmen meğer ne kadar yer kaplıyormuş anam evde, o gidince anladım.
Hele ablam, onun yokluğuna belki 2 ay alışamadım. ama neye alışılmıyordu ki panpalar. buna da alıştık elbet.
Annem ve ablam gittikten sonra kısa süre öncesinde derli toplu bir aile evi olan evimiz onlar gittikten sonra tam bir öğrenci evine dönmüştü amk.