Kaan sakinleştikten sonra koridorda yürümeye başladık. Bilgisayarlar yeni gibiydi üstünde ne bir örümcek ağı ne de bir çizik vardı. Sandalyelerinin döşemeleri çok düzgün sıfır gibiydi. Bu aşırı düzen ve temizlik beni tedirgin ediyordu. Kaansa dikkati sıfırlanmış bi şekilde ortalıkta geziyordu. Koridorun sonunda çelikten büyük bir kapı ve daha sağ tarafında bir şalter inik durumdaydı.

Elimi yavaşça şaltere atıp kaldırdım. Birden odadaki bütün bilgisayarlar çalışmaya ve ekranlarında değişik yazılar çıkmaya başladı. Kaanın haberi olmadığı için paniğe kapılıp bıçağını çekti ve etrafa bakındı. Koridorda yanan lamba gidip geliyordu. Tırmanamıyacağımıza göre tek çıkışımız o büyük çelik kapıydı.