Sonra ...

Dershanenin normal düzeni başladı. Artık onu sadece hafta sonları ders çalışmak ve hocalara soru çözümleri yaptırırken görebiliyordum. Onu gördüğüm her an içimden bir güç bana "işine bak boşver" diyordu.

Her zaman yanında bir arkadaşı ile geziyordu . Sonraları sağlık lisesi okuduğunu öğrendim . Ve ismini de. ismi Seda . Her gördüğüm zaman kafamdaki iki sesi duyuyordum . 1. Ses "bu o olabilir" ,2. Ses "saçmalama senin bundan daha önemli işlerin var onu düşünecek durumda değilsin" diyordu ve bende hep 2. Sesin sözünü dinliyordum.

Bir gün kentinde , kantin sahibi Hasan Abi ile otururken Seda da masaya geldi . oturduğumuz masaya genelde kantin sahibi ile samimi olanlar otururdu. Hasan abi Seda geldiği an tezgahının başına gitti. Ben Seda ile yalnız kaldım.

Kitaplarım masanın üstünde idi. Kitaplarımı gözleri ile inceledi. Sonra bir tanesini aldı bana sordu " bu kitap iyimi Sence" dedi.. Bende " evet tavsiye ederim" dedim ve muhabbet tenefüsün bittiğini duyuran zille bitti.