O ana kadar yuzuge dokunan kisiler belliydi: ben sanem didem permin grubun geri kalani ise tamamen histerik bir sekilde agliyordu.

Sanem tekrar elini yuzuge uzatirken bir anda permin yuzuge dokundu. Bense o sirada sag yanimdan gelen kokunun ne olduguni anlamaya çalışıyordum. Bakinca gordugum tek sey tanerin sol yani uzerine yatmis bir seylerden kosarak kacmaya calistigi oldu. Adam bayginken bile artik ruyasinda ne olup biyorsa kacmaya ciglik atmaya devam ediyordu. Yerde bu sekilde debelenirken arkasi bana dondu ve gordugum manzara en hafif tabiri ile kusturucuydu: tanerin giydi pantolon taktan ve sidikten ipislak olmustu. Gruptan uzaklasmamak icin yanina bile gidemedi kimse.

Ben butun bu gorduklerimi hazmetmeye calisirken bir de yuzuge dokunanlara gunes diye bi kiz eklenmisti. Yuzugun hareketinden sadece "baban uvey" yazisini gorebilmistim.

Sonra gruptaki baska bir cocuk (selim) sanki suratina birsey konsmus gbi kafasini geri dogru cekti. Artik ne gorduyse kendi suratini tokatlamaya karsisinda olmayan birseyi iteklemeye basladi,

Sonra onun yanindaki; sonra onun yanindaki; sonra permin yapti ayni seyi. Tam esnada yuzume herhangi birsey gelmesin veya onlara olan sey bana da olmasin dusuncesiyle direk yere dogru kapaklanmak istedim. Cunku ger ne oluyorsa kendimize zarar vermemuze sebep oluyordu simdiden bir kisi gozlerini cikartmaya calismis sonra yerinden firlayip kosarak duvara toslamisti. O cocugu en son gordugumde duvarin onunde "acin su kapiyi" diye duvari tekmeliyordu. Hatirladigim son seyde buydu zaten: snrasinda kafami gommeye hazirlandim ama gordugum şeyle direk bayildim..