süveyda

insana, onun halifeliği anlatılırken, “kainatın merkezidir” derler. Ardından insanın merkezi nedir, diye sorulunca da “kalbtir” cevabı verilir. kalbin merkezi ise "süveyda"dır..

Kalbin tam merkezinde siyah bir noktadır, kalbin en değerli yeridir.
Canın canı, sevenin cananı buradadır. bu nokta, yoğun bir damla kandan ibarettir.
Adına süveyda demeleri siyaha çalan rengi yüzündendir.
Çünkü sevda, kara talih içinde, o kara kan damlasında büyür.
Bütün tecelli denizleri, bütün aşk fırtınaları, işte o bir damla kanda dalgalanıp çırpınır.
Aşırı sevgi bu damlayı tahrip edip dağıtırsa, parçaları bütün vücuda dağılır.
Aşk, işte bu dağılmanın adıdır
ve o dağılırsa Âşık artık ne yaptığını bilmez olur..

işte bu noktayı dağıtan sevgi eğer ilahi sevgi olursa kalp gözü açılır.. kişi başka bir boyuttan, kalbi ile görür..

Ayrıca yine Divan şiirinde Ruhun bedene bağlandığı yer olarak gösterilir, anne karnındayken ruhumuzun bedene üfürüldüğü noktadır..

yan anlam olarak ise kalpteki kara nokta olarak herkesin içindeki kötülüğü, art niyet ve kötü düşünceyi temsili olarak kullanıldığı da olmuştur.. ama bu kullanımı aslen yanlıştır..

Özet:kalpteki önemli bir noktadır..