kendime o kadar öfkeli ve sinirliydimki o an ne yapıcağımı bilmiyordum öfkeden deliye dönmüştüm çok büyük tramva geçiriyordum ilk kez annemin gözümün önünde tokay yediğini görmüştüm koştum mutfağa çekmeceleri karıştırdım elime ilk geçen şey ekmek bıçağımızdı. koştum tam mutfaktan çıkıyordum abim sarıldı bana bizim evin koridoru yoktu o zamanlar tek bi holümüz vardı bütün kapılar oraya açılırdi neyse abim beni sakinleştirdi zorda olsa elimden bıçağı alıp balkona fırlattı tam mutfağın karşısında oturma odası vardı beyler kapıyı kapamış anneme bağrıp çağrıyordu moralim şu an 0 a indi bi iki dk müsade izninizle

2 part dedim ama kusura bakmayın lütfen