22.9.1988
Bu gün odamdan çıktım. içimdeki isteksizlik gitmiş gibiydi. Annem ve kardeşimle birlikte kahvaltımızı yaptık. Annem bana iş bulmam hakkında bir şeyler mırıldandı, neden yaptığımı bilmiyorum ama aaaaah diye bağırıp içeri gittim ve kendime faça attım. Annem ve kardeşim kolumun halini gördükten sonra çok korktular. Annemin gözündeki korku sanki nefrete, acıma duygusuna dönüşmüştü. Akşama doğru annem oğlum gel hadi doktora gidelim dedi. Gittik gene o adam vardı bu sefer biraz daha uzun konuştu ve çıkmadan önce bana 2 tane ilaç verdi. ilaçlarıda aldıktan sonra eve gittik. Günde 2 kere içicektim bu ilaçları.Ama bana göre ben hasta değildim. Anneme ilacı içer gibi gösterdikten sonra ağzımdan geri çıkardım ve çöpe attım. Annemde bunu tahmin etmiş olacakki gelip bana bağırıp çağırdı ve zorla ilacımı içirdi. Okadar sinirliydimki kendimi öldürebilirdim.