21.9.1988
Bir zamandır yazmıyorum günlüğe. Kendimi çok kötü hissediyorum. Odamdan dışarı çıkmadım günlerce. Annem ve kardeşim endişelenmeye başlıyor. Canım yemek yemek, dışarı çıkmak, biriyle konuşmak istemiyordu. Akşam saatlerine doğru kendi kendime konuşmaya başladım. Sanki içimde bir birey vardı ve ben onunla kavga ediyordum gibi. Annemin kapımın önündeki ağlama seslerini duydum. Sıkılmıştım bu hayattan yeter dedim kendi kendime ölmek istiyordum.