Hayrullah abinin yanına dönüp olanları anlatmamla hayrullah abi birden celallendi. Onu ilk kez böyle görmüştüm. Yumruğunu iyice sıkıp sertçe masaya geçirdi. Depocuya buraya gel huur çocuğu diye bağırdı. Depocu titreyerek yanımıza doğru geldi. Herifin bir altına sıçmadığı kalmıştı. Bu çocuğa zor günler için sakladığım altın barlarımdan iki tane ver diye seslendi. Depocu yalakalıkta sınır tanımayan iltifatlarla depoya doğru koşup barlardan getirdi. Hayrullah abi elini sırtıma vurdu. Al aslan parçası. Bir koşu git moradondan kendine uygun bir şeyler al kan dökmeye gideceğiz diyip tekrardan meydana yöneldi. Sanırım adam topluyordu. Işın kapısına am görmüş gergedan gibi koşarak bodoslama girdim ve gözlerimi moradonda açtım. Belediye iyi çalışmış sanırım moradon bambaşka olmuştu. iyice büyümüş genişlemişti. Birazda süslemeye çalışmışlar ama olmamış. O orta yerde duran kuklalar filan ne dıbına çakayım. Neyse gittim tüccarın yanına el sıkıştık. Barları iyi bir pazarlıkla 200.000.000 coine okuttum ve başladım pazar gezmeye. Üstüme başıma kitin kaplama denilen zırhlardan aldım. Ellerimede birer usta işi suikast bıçağı alıp kaleye döndüm. Bu araa suikast bıçaklarınada halk arasında Shard deniyormuş. Genel kültür dağarcığım genişliyordu. Yeni yeni kavramlar ve nesneler öğreniyor olağanüstü şeylere tanık oluyordum. Bu sırada hayrullah abi ve bir grup savaşçı meydanda beni bekliyormuş. Yanlarına gidip tanıştım. 3 tane heybetli boylu poslu kalıplı savaşçı 2 şifacı ve 1 de suikastçi, haydar abi ve ben 8 kişi ışınlanma kapısını kullanarak kendimizi ronark landda bulduk.