... Televizyon kendiliğinden açıldı. Görüntüler akmaya başladı. Sibel? Hayır! OLAMAZ! Sibel...

Görüntülerde Sibel'e işkence ediyorlardı. Benim bakmaya kıyamadığım öpmeye doyamadığım kadınıma işkence yapıyordu huur çocukları. Tam çenesinin altına ve alnına bir kegib attılar. Yüzü gözü kan içindeyken "Serhat" diye inliyordu Sibel. Affet beni hayatım. Affet...

Tırnaklarını kerpetenle çektiler. Vajinasına kegib attılar. Memesini kestiler. En sonunda da boğazını... Bense oturmuş kusarak ağlayarak bu görüntüleri izliyordum. Çaresizdim. Şoktaydım. Televizyon kapanınca kendime geldim. Arkamda biri vardı bana doğru gelen. Maskeliydi. Sibel'e bunları yapan şerefsizin maskesinden takmıştı. Hamle etmesini bekledim ve alt ettim onu orda. Maskesini çıkardım. Yüzüne dikkat etmeden parlacaladim suratını. Döve döve öldürdüm onu orada. Cebini karıştırdım. Telefonundaki kayıtlı tek numaraya "Serhat'i Atasehir'de bir depoya zütürdüm." Mesajını attım.