Şoför koltuğunda ben, yanımda hain Erhan bindik arabaya. Yollar boştu karşıya geçtim. Anadolu yakasında en sevdiğim yerdeydik şimdi. Issız Kayışdağı. Arabadan indim. Kaputa oturdum. Erhan da inip karşıma geçti.

Erhan: Böyle bir yerde buluşma olması sizce de saçma değil mi ?

Ben: Neden saçma olsun ki ?

Erhan: Ne bileyim, giriş çıkış olsun buradaki insanlar olsun sıkıntı olur.

Ben: Bence en güzel yer burası. Şimdi ikimizden biri onlara ihanet etse burada çok rahat öldürüp gömerler bizi.

Erhan: Orası öyle tabii. Haklısınız.

Hakikaten gerizekalıydı bu çocuk. Ama haindi işte. Daha fazla beklemedim. Erhan arkasını dönüp şehre baktığı zaman cebimdeki uyuşturucuyu çıkardım. Fazla dozdan güzel bir ölüm bekliyordu bu salağı.
 
"ERHAN!" diye bağırdım. Döner dönmez sağlam bir yumruk attım burnuna. Toparlanamadan taşşaklarına bir tekme attım. Acı içinde kıvranırken önce boynuna sonra koluna uyuşturucuyu enjekte ettim. Arabama binip fotoğrafını çektim cesetin. Sonra cesedi dağın arka tarafına yuvarlayıp defoldum oradan.

istikamet -> Merkez...