Nihatın yanına gittiğimizde ellerinin ve ayaklarının içe doğru kırıldığını gördük gözlerinin içindeki beyaz kısım kanlanmıştı bir insanın gelebileceği en kötü durumlardan birindeydi nihata bunu kimin yaptığını sorduk. Fakat ya korkudan dili tutulmuştu ya da o acılardan dolayı konuşamıyordu. Nihatı hastaneye zütürdük ve sedyeye yatırırken cebinden bir kağıt parçası düştü. Ben daha fazla kuşkulanmaya başlamıştım. Hastaneye polisler geldi ve beni karakola aldılar. Adresi nihata ben vermiştim ve semranın arama kaydı yoktu. Polisler bu işin benim yüzümden olduğunu düşünüyorlardı. Birkaç günde nasıl birisi olmuştum ben bile anlayamıyordum. Önce hiç yapmayacağım bir şeyi yapıp biriyle zina yapmıştım sonra uyurgezerlik muhabbeti vardı bunlar yetmezmiş gibi şimdi birde nihat çıkmıştı başıma ailesine haber verilmişti ve onlarda birkaç saate burada olacaktı aklım tekrar nihatın cebinden çıkan kağıda takıldı ve ifadem alındıktan sonra berki aradım. O kağıdı saklamasını söyledim. Çoktan çöpe attım dedi. Bul onu yoksa aramız bozulur kardeş. Dedim ve tekrar hastanenin yolunu tuttum