Aile zoruyla bi kızla nişanlandırıldım. Sonra kızı istemeye gittik. Bizde büyükler ne derse o olur. Kızda yani gideri var vücud sağlam. Kız evlilikle baktığı için bana güvendi. Bende kızı düzdüm. Konu şu ki kız kızmış. Yani kızlığını aldım. Ama kız mal, hayattan bekletisi yok. Evimde oturuyum bekleyim kocamı kafasında. idealleri olmayan bi kızla evlenemem.

Neyse kıza ağırdan aşıladım evlenmem diye tehditte bulundu. Hamile olabilirmiş. Ama o konuda yalan söylüyo. Keşke kıza binmeseydim en azından böyle olmazdı. Yani babama söylese evlilikten kaçamam imkanı yok. Bakalım nolacak. Çünkü bilirim ilk vurmada kimse hamile bırakamaz. Ama sonuçta patlattım. Ailesine yada babama söylerse işim biter evlilikten kaçamam. Bi yandada evlenebileceğim taş gibi kız arkadaşım var.

Yanına giderken yüzüğü çıkarıyorum felan ama elbet öğrenecek. Sonra kız bişeyler diyecek felan off offff. Niye bu kızı kırdım ki. Kırmasaydım bu kadar taka batmazdık. Şimdi ne tak yesem napsam bilmiyorum.