" Bu savaşı kazanırsak ki umarım öyle olacak çünkü yerlerini onlardan önce bulduk. Artık tamamen özgür olacaksın koçum.. Düşmansız, eşsiz ve tek olacaksın.. "

Birden kayıt kapandı. Bittiğini düşündüm o sırada telefonumun titrediğini hissettim. Cebimden çıkarıp ekrana baktım. Olkay abiydi arayan. Çok şükür dedim ve açtım telefonu " abi çok şük.. " lafım yarıda kesildi " koçum şaşırtmaca yedik. Yemlemişler bizi çabuk çıkın ORDAN ÇABUKK " cümlesi biter bitmez büyük bir gürültüyle sallandı bina.

Hemen ön tarafa bakan koridor cdıbına koştum. Ağzım açık gözlerim faltaşına dönmüştü.. Bütün karantina bölgesi ve askerler harap olmuş.. Binanın etrafında askerler ve 2 tane tank vardı. Namlusunu benim olduğum cama çevirdiğini gördüm. Direk koştum ve kendimi ileri masanın altına doğru attım. Atmamla tank mermisinin camdan içeri girmesi bir oldu. Her yer bi anda darmadağın savaş alanına dönmüştü.

Ardından bir tank sesi daha duydum ve bina bir kez daha sallandı. Anons hoparlörlerinden dikkat saldırı komutan odası ve bakım unitesi hasar gördğ dikkat diyordu. " bakım unitesi mi " dedim gözlerim açılarak ve oraya doğru koşmaha başladım.