Aradan 2 hafta geçmişti hala yaşıyordum demekki yeterli dozda isiramamisti yani şansliydim belkide dünyanın en şanslı insaniydim o sırada. bütün binayı tek tek temizlemiştik giriş kattaki önünu ve o kattaki dairlerin camlarının önlerini esyalar yıgarak kapatmistik tek giriş yangın merdiveniydi bide giriş kattaki camlardan birinin önüne çok fazla eşya yigmamistik günlerimiz süper geçiyordu aysel i bir kaç gün içinde tam olarak tavlamıştım her gün odaya çekip çiviliyordum hatta bazen o kadar yüksek sesler cikariyordukki etraftaki bazı zombiler gece binanın etrafına toplanıyordu. giderek ufak bir sıkıntı ortaya çıkıyordu yiyecek gıda ve içecek su elbet bir gün bitecekti işte o zaman ne yapacaktık