Hala ona delilercesine aşık olduğumu söyleyememiştim. Zaten öyle bir sey olmasıda imkansızdı.

2 hafta su gibi geçti. Tüm gücümle çalışıyordum. Sınav zamanı geldi. 8 kişi toplandık. Sırayla dövüştürücekti. Biz hercaiyle en son dövüşücektik.

ilk dövüş kumral bir oğlanla bir kız arasındaydı. Kumral kız gerçekten çok iyi dövüştü ve dövüşü aldı. Senpai yanına geldi. Kızın eline bir silah verdi. Öldür onu dedi. Kız şaşırmıştı. Daha doğrusu orda olan herkes şaşırmıştı. Kız hayır dedi. Senpai oğlana dönüp benimle gelmeye hak kazandın. Kızı kampa geri zütürün dedi. 2 dövüş daha oldu. Kimse tetiği çekmeye cesaret edememisti.

" Hercai sen benimle direk geliceksin. Bin Malik sen dövüşüceksin " dedi senpai bana. "

Hercaiyle göz göze geldik.

Karşımda 190 boylarında birisi vardı.

" Başarılar " dedi.

Şaşırmıstım.

" Cedkan sen.."

" Benim dedi. Hadi bitirelim şu işi kardeşim. " dedi.

Dövüşü ben kazanmıstım. Elime silahı verdi senpai.

" Öldür onu " dedi. Senpaiye baktım.

" Hayır onu öldürmüycem. Ama senle gelicem " dedim.

" Sana öyle bir seçenek sunduğumu hatırlamıyorum " dedi. Silahı senpaiye doğrulttum. Elim titriyordu. Cedkan ve Hercai bana endiseli gözlerle bakıyorlardı. Ne yapacağımı bilmiyordum. Senpai maskesini çıkarttı.

" Hadi yap evlat. " dedi.

" Baba ! " dedim.