Lcw mağazalarından birinde satış danışmanlığı yapıyordum. Patronumu aradım aramız da iyidir bugün rahatsızım gelemeyeceğim dedim. Yaşadığım ruh hali anlatılamazdı. Annemle beraber çıkardık genelde çalıştığım lcw ye gitmek için otobüse binerdim annem çıkmıyor musun dedi hayır izinliyim bugün dedim. Salona geçtim kanepeye uzandım televizyonu açtım sabah haberleri başlamıştı. Haberleri izliyorken gözüm hafif dalar gibi oldu. Bi yandan haberlerin sesi kulağımda bir yandan rüyaya başlıyordum.

Pervaneler vardı. Yine aynı hızda dönüyordu. Bu sefer hareket edemiyordum. Konuşamıyordum. Hiç bir şey yapamıyordum. Pervanelerin yavaş dönmesinden dolayı çıkan gıcırtı beynimin içinde Arapça kelimelere dönüşüyor ve ilginçtir onları anlıyordum. Anlam veremediğim nokta buydu. "DATiN " diye yankılanan sesi beynim ver diye çeviriyordu .