neyse sabah oldu arkadaşlar uyandım telefonuma bir baktım hamza aramış resmen 20 defa bir de bilmediğim bir numara aramış bir kaç kez o da arif abinin telefonu... hemen aradım hamzaya döndüm hala ayılmamışım alo kanka dedim ne oldu? bana dedi acil istanbula dön kanka dedi arif abi seni istiyor işler taka sarmadan gelmen lazım buraya dedi. ulan artık öyle bir hale geldim ki kalbim 1-2sn çarpıyor ama hemen diniyor sanki bir görev içindeyim bir işi başarmak zorundayım. hemen topladım bavulu falan bizimkileri uyandırmadan uzadım direk. atladım ilk çeyrek geçe kalkan otobüse indim kadıköye. ama nasıl hızlı davranıyorum söğütlüçeşmeden metrobuse atladım hemen yenibosnaya. 1 tane bile sigara içmedim siz düşünün o kadar sigara seven adamım.. yolda bizim çocuklar aradı nerdesin lan falan diye durumu anlattım biraz kızdılar tabi ama ne yapayım amk çok da gibimdeydi yani bunca şeyin arasında. hemen indiğim gibi metrobüsten atladım minibüse ilk gittiğimiz yerde indim arif abiyi aradım abi dedim aynı yerdeyim gel al beni. hemen geldi böyle suratı gayet yumuşak güleryüzlü gel dedi kardeşim abi dedim noldu gel gel dedi merak etme kendine gel ne o öyle iyice salmışsın korkudan falan dedi benim stresimi azaltmaya çalılşıyor aklınca üfürükçü ulan takum donumda geziyorum.