Eve vardığımda dedem bana türlü nasihatlar verdi. Ardından köy meydanında bayağı büyük bir kargaşa olmalıydı çünkü bizim eve kadar ses geliyordu dedem sen burda bekle ben geliyorum dedi ve çıktı köy meydanına gitti ve geri gelmedi ama dedem gittikten sonra bağırışmalar artmıştı. Acaba dedemi dövüyorlarmı diye düşünmekten kendimi alamadım fakat dışarı da çıkamazdım. En fazla bi cin daha giberiz amk diyip fırladım dışarıya. keşke dedemi dövüyor olsalardı fakat köy meydanına irem ve ailesi vardı. Köylüler onların bu köyden gitmesi gerektiğini söylüyor onlarda gitmemek için direniyor ve giderlerse bu köyünde eski huzuru olmayacağına dair tehditler savuruyorlardı ben ise çalıların arasına saklanmış olan biteni izliyordum. iremin Babası biz bunca zamandır burdayız da neden şimdi yansın senin ahırın yanacak olsa daha önce de yanardı. Bunu kime söylediğini göremiyordum görebilecek açım yoktu birazcık sağa kaydığımda şok olmuştum gavat salihin ahırı yanmış demekki dedim kendi kendime köylüler adamın üstüne yürüyorlardı ki hoca DURUN! diye bağırdı. Adam haklı fakat köyden gidecekler köyden gidecek olanlar sadece bunlar değil biri daha var dedi ve dedeme çevirdi gözlerini Kemal efendi torununu getir! dedi. dedem biraz tartışsa da köylülerle arasını bozmamak için tamam dedi. Ben onu yarın evine yollarım dedi. Dedemden önce eve gittim ve odama girdim. Kendi kendime seviniyordum artık bunlar bitecek diye. Muskanın verdiği güvenle uyumuştum fakat yine aynı rüyayı görmüştüm ve ter içinde uyanmıştım. Hemen kahvaltı yapmak için sofraya oturacaktım ki dedem kolumdan tuttuğu gibi dışarıya itti beni.