Avluya indik... "Bu iş , bu büyü... " dedi.
"Eee , ne olmuş" dedim...
Kemikleri gösterdi... Kemiklere arapça bir şeyler kazınmıştı. Tırnakla kazınmış olduğu belliydi ama insan tırnağı olmadığı da belliydi.
Arapça Bursa yazıyordu... Çocuk kafasını kaldırdı.
"Bu iş Bursa'da çözülecek" dedi.
Bunu duyduktan sonra sinirlenmiştim... Çocuğun gırtlağını sıkıp
"Neden Bursa'da çözülüyormuş ulan şeytanın oğlu ? Sen de Samme'ye aşık oldun değil mi huur çocuğu" diyip boğazına sarılmıştım...
Gözüm dönmüştü... Bunları yapan ben değildim , farkındaydım ama kendimi tutamıyordum...
Yüzü kıpkırmızı olmuştu , küçük bedeni elimde kalacak gibiydi... O sırada arkamı döndüm...
Gördüğüm şey boğazını sıktığım çocuktu... "Beni değil , o küçük bedenli yavruyu öldürüyorsun" demişti... O an kendime geldiğimi hatırlıyorum.
Yere çöküp ağlamaya başladım...
Olan şeylere aklım ermiyordu...
"Ne yapacağız" diye sordum...
"Bu meseleyi sen çözeceksin... Bursa'da." demişti.