Kısaca anlatayım , Ben 8.sınıfa giderken Annemle-Babam ayrılmışlardı. 2 yıl önce Mart ayında babamı kaybettim.
Lise 1'de bi kızı seviyordum, Lise 2de konuştuk, Lise 3'de çıkmaya başladık 1,5 sene sonra babamı kaybettikten 1-2 ay sonra ayrıldık. Hemde boş beleş nedenlerle ve en çok ihtiyacım olduğu zamanlarda. Yaşamadan kimse bilemez, Herneyse Aradan 2 yıl geçti 1kere bile öpmediğim, sadece gelinlikle hayal ettiğim kızı hala seviyorum, belkide bu yüzden ayrılmış olabiliriz * Ağustosta askere gidecem hala son 1 kerede olsada göreyim diye evinin oralarda turladığımı bilirim.
işin kısası , Biz sadece unutmayı unutmuşuz, geride kalanları hep rüyalarda arar olmuşuz aq

insan babasını annesini nasıl unutabilir ki ben hala babamı kaybettiğime kendimi inandıramıyorum aq.
Üstteki arkadaşın dediği gibi hayırlısı ve kader diyip zamanı geçiriyoruz