Ben kafayı yiyecek dereceye gelmiştim... Derenin bir ucunda babamı görüyordum... Yanına beni çağrıyordu. Gitmek için can atıyordum ama yarı da kendimdeydim.
Onun babam olmadığını biliyordum. Kafamı diğer yöne çevirdiğimde bu sefer annemi görüyordum... O da beni yanına çağrıyordu ama ne gözleri ne de elleri anneminkilerdi...
Ben bu olanları izlerken çalılardan küçük bir çocuğun beni izlediğini gördüm...
Bu çocuğu tanıyordum...
Bu o adamın çocuğuydu... Henüz daha 10 yaşında olmasına rağmen bizim köyümüze nasıl gelmişti.
Hemen ayaklarına baktım , evet bu oydu.
Karşıma geçti , sesini ilk defa duymuştum.
Sesi bir çocuk için çok kalındı... Benimle sohbet etmeye başladı , onun oturmasıyla gölgeler bir an kaybolmuştu.