Odama çıktığımda bir farklılık görmemiştim... Kıyafetlerim yerli yerindeydi...
Hatta perde bile bıraktığım haldeydi diyebilirim , dikkatli bir insanım.
Ortalık temiz gibi görünüyordu. Annemin de içine sinmişti...
Umarım delirmişimdir ve bu gördüklerim hayal ürünüdür diye düşünüyordum ama her şeyin farkındaydım.
Gece olmuş , karanlık çökmüştü.
Hayatımda ilk defa odamda yalnız olmadığımı o gece hissetmiştim... Yanı başımda olduğunu hissediyordum.
Odamda dolaştığını hissediyordum ve ses çıkaramıyordum...
Şu an sizlerin bile yanı başında 3 kabileden cin varken , ben bu cinlerin hem varlığını biliyor hem de varlıklarını hissediyordum.
Artık alışmıştım diyebilirim... Ve daha fazla dayanamayıp o cenazeyi gördüğüm dere kenarına doğru yürümeye başladım.
Odadan beraber çıktığımızı , patikadan beraber yürüdüğümüzü bile hissediyordum.