okuyan olurmu bilmiyorum zaman gecirirsiniz diye yazicam
aile baskısıyla büyümüş adeta kız gibi yetiştirilmiş biriydim. çocukluğum gayet güzel geçti derdim tasam yoktu evde yemekte olurdu hep ve yeterliydi bu. sonra hayatımın yanlışını yaptım ve babamla dükkana gitmeye basladim 4. veya 5.sinifta basladim gitmeye ama niyetim pc de oyun oynamak o yasta başka ne dusunecektim ki? bu arada telefon dükkanı. 6. sınıfta da aynı şekilde devam etti ama 7 8 gibi artık işi öğrenmiştim ve sürekli olarak cagirmaya başlamıştı bildiğin zamanım kalmıyordu kendime. okuldan çıktığım gibi babam evi arar gelsin benim işim var derdi bende napim gelmiyorum diyemem ne olursa olsun babam sonuçta. pcde oyun oynuyorum aklım tam işte değil müşteri geliyo bakıyorum falan ama şöyle birşey var ekgib falan olunca yazmıyorum tam olarak isin ciddiyetinin farkında degilim yani.

devam et diyen 1 kişi olursa babamla yasadiklarim kavgalarimiz, aldatmasi var sonra ve mahkeme olaylari falan. hayatimi ozetlemeye calisicam elimden geldiği kadar tabi okuyacak varsa