Odama çıkıp ıslanmış olan kıyafetimin cebinden notu buldum zor okunuyordu.
Notta ;

Hangi acının seni bu notu okumaya teşvik ettiği önemli değil. Farkında olmalısın. insana gücü veren her zaman acıdır. Dolunay olduğu gün nehir merdivenlerinde olmalısın..

Notun alt kısmında bir satır daha vardı ama ıslaklıktan okunması imkansız bir hal almıştı. Fazla takılamadım tek istediğim şey adaletti ve bunu başkası sağlayamazdı. ilk gece dolunay yoktu. Balkonda oturuyor herşeye karşı hazırlık planı yapıyordum. Birden kapı tıklatıldı. Hemen silahımı çekip kapıya yöneldim. Kimsiniz? dedim. Kargo cevabı geldi. Kapının önüne bırakın ben alırım dedim. 5 dakika sonra kapıyı yavaş yavaş açtım ve kutuyu alıp kapadım.

Kutu tehlikesiz görünüyordu. yinede temkinli açıyordum. içinden siyah bir kutu çıktı tıpkı benim silahımın kutusuna benziyordu. Ancak 3 haneli bir kilidi vardı. Birde not çıktı: Ne Mutlu Türküm Diyene !. Yardım eder Rab Türklüğünü belli edene yazıyordu. Hatırlıyordum bunu Türk bayrağı ve sayılardı hemen şifreyi 571 e denk getirdim kutunun kilidi kendini attı.

Kapağını yavaşça kaldırdım.