Ayağa kalktım... Döndüğümde arkada kimse kalmamıştı...
Behçet'e dönüp , nereye gidiyosun böyle diye sordum...
Köyde iyi şeyler olmayacağını ve gitmesi gerektiğini babasının onu beklediğini söylemişti.
Senin baban ölmedi mi yıllar önce Behçet dedim.
Yok , o beni bekler... Sen de beni tutma acelem var benim dedi... Yürümeye devam etti.
O an Behçet umrumda değildi bir an önce o patikadan çıkıp kendimi insanların olduğu bir yere atmak istiyordum...
Hızlı hızlı yürüyerek nihayet köye vardım.
Her şey normal gözüküyordu...
Eve gittiğimde annem uyuyordu...