merak etme diyerek devam etti. bütün bunları sana neden anlatıyorum bilmiyorum. sadece anlatmak istedim hepsi bu. yani benim gidipte karşısına oturup dedikodu yapabileceğim bi arkadaşım , çekiştirebileceğim birisi , konuşabileceğim bi dostum falan hiçbi zaman olmadı. hiçbi zamanda olmayacak diyodum ki sana içimden bunları anlatmak geldi. rahat hissettim. ve anlattım. ha hemen havalara girip herşeyin düzeldiğini aramızın iyi olduğunu falan düşünme. hiçbişey değişmedi. hala karşındayım. hala ezeli rakibinim senin. ama dertleşmek için seni bulabileceğimide biliyorum. istemezsen anlatmam dedi. ya yok benim için problem değil dedim. birazcık şaşırdım sadece. bide belli bi noktadan sonra benim yüzüme benim dedikodumu yapacaksın gibi geliyo yani. oturup burda ibo bugün naaptı biliyomusun falan diye beni bana anlatacaksın gibi bi his var içimde. dedim. güldü. ya ne kadar salaksın falan diyerek. bende güldüm. yemeğimizi falan yedik gayet güzel sohbet ederek. yalnız tebrik ederim. güzel oyuncusun dedi. valla henüz bişey görmedin diyebilirim dedim. hemen girme havalara dedi. yo yo hava değil. farkındayım ben senin gerçek yüzünü ve yapabileceklerini asla anlayamıycam. daha türlü türlü işler açacaksın başıma. inceden saykodelik bi tavrın olduğunuda düşünmüyo değilim. ama sende bil benimde görmediğin yüzlerim vvar. yapabileceklerimi sende tam manasıyla asla çözemiyceksin dedim. evet biliyorum bugün bi kez daha farkettim dedi. yemeğimizi falan yiyip çıktık lokantadan. kapıda ayrılmayı düşünüyodum. bi an yeltendim şöyle diğer yöne doğru. döndü baktı. gelmiyomusun? dedi böyle. geleyim mi dedim. bilmem yani böyle davet eder gibi oldu ama. yani ne biliyim. gelirsin diye düşünüyodum dedi. kolundan tutup çevirdim yola ve yanyana yürümeye başladık. gene kollarını kavuşturup ağır adımlarla yürümeye başladı. hala kendini hiç anlatmadın dedi. belki başka bi buluşmaya dedim. yada hakkımda ne kadar az şey bilirsen senin için o kadar iyi küçük bayan falan diyip moda giriyomuşum böyle falan diye tatlılıklar yaptım. güle güle öldü. aramızdaki şey çok farklı bişeydi. yani gerçekten tam şizofren işi. sabahları gayet gırtlak gırtlağa çökmüş iki düşman oluyoruz. akşamları bi şey esiyo ikimizden birisine. oturup birbirine dert anlatan iki dost oluyoruz. hayır bunları yaşadığımızın ertesi günü gidip inşaattan demir çalıyo dıbına koduğum ya. nasıl bi beyin nasıl bi duygu seli yaşıyo içinde nası bi deli anlamadım ki.