Babamla beş yaşına kadar aramız çok iyiydi babamla güreşirdik dövüşürdük karetecilik oynardık . Her gün beyler her gün bir kere aksatmadan her işten geldiğinde yorgun olsa bile oynardık .

Beş yaşına geldim beni anaokuluna yazdırdılar durumumuz müsaitti o zamanlar .

Beyler anaokuluna gittim hep güreşmiş olduğum için diğerlerinden güçlüydüm. Çocuğun birisiyle oynarken bana

Beni yukarı kaldır da şu vazoyu alalım içine bişeyler koyarız dedi . Tamam dedim kaldırdım .

Vazoyu düşürüp kırdı gibi ismi Muhammetti binin (ananı gibeyim huur çocuğu )

Öğretmen geldi beyler . Baktı ikimize. O öğretmenin oğluydu biliyomusunuz . Kolumu cimcirdi dıbına kodumun huursu bide tokat attı beni karanlığa kitledi.

Ağlamadım. Ben babamın oğluydum ağlamazdım. şikayet bile etmedim . Güçlüydüm lan ben ağlatamazlardı beni.

Ama hayatıma koca bi kazıkla başladım . Bu bana kimseye güvenmemem gerektiğini öğretmişti. ilk haksızlığı yaşadım. Bu acıyı ilk defa tattım.

...