O kadar güzelsin ki. Yeni yeşermiş bir dağ ya da dallarına yeni kar düşmüş bir orman gibisin. Sen her şeyin ilkisin. Sana bakınca uzaklarda ki bir sahilden dalga sesine karışmış güneş kreminin hafif kokusu geliyor burnuma. Yüzün, boynun, gülümsemen ve yeni kestirdiğin ya da kestirmeyi unuttuğun saçların akşam güneşi ile yıkanırken, nasıl olur da insan gözlerini başka yöne çevirebilir? Peki ya sen? Kendine bakınca ne görüyorsun? Ya başkaları sana bakınca ne görüyor? Belki güzel, belki kötü şeyler... Ama asla böyle şeyler değil.
Böyle şeyler değil çünkü yalnız ben bilirim senin güzelliğine ağlamak ne demek ve yalnız ben bilirim burnun ile dudağının birleştiği yeri.

Lan ben bunu hoşlandığım çocuğa yazdım ve engelledi mk bini. Kızım lan ben bak cesarete bak.