Acını kabullen, bunun geçeceğini de bil zira kimsenin kişisel kaosu sonsuza dek sürmez. Sözümü Mevlana nın bir cümlesiyle bitirmek istiyorum : Gönlüne belalar geldikçe gülerek karşıla. Korkma! Şükrü ve sabrı öğreniyorsun. Rıza makamı yakın sana. Canım ne zaman sıkılsa bu söz aklıma gelir ve rahatlarım. Şaka lan şaka. Bir işe yaramıyor amk. Ama şunu söyleyeyim zamanla hafifliyor. Zamanla azalacak ve bitecek sevgin. Hayatına devam etmeye bak. Kimseyi hayatının merkezine koyma..