Olamadık bir o çocuk kadar beyler. Kendimden utandım...

Beyler bugün bir grup arkadaşımla buluştum bu arkadaşlarımla uzun zamandır görüşmüyorduk. Sonra saat 5 gibi herkes dağıldı evim de oraya çok yakın bir arakadaşım gitmedi.
+Ben -Arkadaşım
+Noldu sen ne yapacaksın?
-Arkadaşımı beklicem gelicek aradığımda
+Tamam gel o gelene kadar takılalım

işte biz gittik bir kafeye oturduk tavla çay içtik muhabbet ettik.Bu arkadaşını aradı çık bende geçiyorum dedi kapattı telefonu.Biz de işlek bir sokakta oturduk banka açtı gitarını çalıyor. Sokak çocuğunun biri geldi para attı 1 Tl siftah benden olsun dedi sağol dedik gitti arkadaşım hemen parayı işaretledi saklicam bunu dedi bana. Sonra arkadaşı geldi işte beraber oturuyoruz onlar çalıyor ben de dinliyorum falan gelen geçende para atıyor.Bu çocuk tekrar geldi işte dedi ki abi kağıt paraları cebe atın dedi verdi bize bozuk paraların birazını kağıt vardı onun altına koydu böyle daha iyi dedi gitti sağol falan dedik bir mendil aldık. Sonra bu geldi elindekş poşette bisküvi falanda satıyor abi açmısınız dedi dıbınakoyim açmısınız dedi sağol falan dedik biz sana ısmarlayalım dedik (döner falan) yok abi ben yedim aç değilim sağolun dedi gitti.Lan biz olsak amk karnımız patlicak olsa yine de bedava diye gider yeriz lan bir olamadık o çocuk kadar niye beyler? Niye istiyoruz ki sürekli fazlasını? Sırf alabilecek bir paramız var diye(ki birçoğumuzda yok)neden alıyoruz ki?Bu bir katilin sırf öldürme potansiyeli var diye adam öldürmesine benziyor o kadar saçma. Sırf birşeyi yapabilecek olmamız onu yapmamız gerektiği anldıbına gelmez. Biraz uzun oldu vakit aldım iyi geceler