O ilk duyduğum anda göz yaşlarım sel oldu. Karşı şeritten çıkan bir arabayla kafa kafaya çarpışmışlar.

Yağmur arka tarafta oturduğu için hafif sıyrıklarla atlattı fakat Semra teyze ve Sadık amca...

Babamla birlikte Aydın'a yol aldık o gece, arabada sürekli ağladım. Aydına geldiğimizde hastanenin yolunu tarif ede ede bulduk.

Yağmurun odasına girdiğimde o kızıl saçları omuzlarına kadar kısalmıştı, yüzünde hafif yaralar vardı. Ağlıyordu, beni görünce ağlaması daha da arttı, sımsıkı sardım hemen yanına gidip kollarımla.

'Annemler nasıl?' dedi cevap veremedim. O akşam öğrendi vefat ettiklerini. Bu kız bunca kötü olayı yaşayacak ne haketti lan?

Onda kaldım 2 hafta, her gece omuzumda uyudu, tabi ağlayıp yorulduktan sonra. Amcasında kalmaya başladı ben gittikten sonra.

Kendinden 1 yaş küçük kuzeni olduğu için fazla yalnızlık çekmez umarım orada..