Bunun üzerine Melisi her ne kadar üzülmemesi konusunda teselli etmeye çalışsam da olan olmuştu ve Melis artık üzgün bir ruh haline bürünmüştü. Bu sırada ailem ile kestiğim irtibatımda hayatımı etkilemeye başlamıştı. Bir gün annem aradı ve neden onları hiç arayıp sormadığımı sordu. Bende işlerimin projemin olduğunu okulun çok iyi gittiği gibi bir yalan ile onu geçiştirmiştim. Hayatım tamamen kötüye gitmeye başlamıştı. Bir akşam Aslılara gittiğimde mutfakta yalnız başına onu ağlarken buldum. Ne olduğunu sorduğumda ise Melisin hiçbir şey söylemeden gitmiş olduğunu söyledi. Nereye gidebileceği konusunda da bir fikri olmadığını belirtti. Üzgün ve endişeli bir tavır ile mesaj attım Melise. Nerede olduğunu sordum. O da bana bu ne kadar önemli ki senin için diye cevap verdi. Bir şekilde ikna edip yanına gittim oturdum. Neden böyle yaptığını sordum. O da beni çok sevdiğini annesine karşı hislerimin keşke kendisine karşı olmasını istediğini söyledi. Bende bir şekilde onu teselli ederek eve getirdiğimde Aslı ile çok içten bir kucaklaşma sonucunda bir kaç şeyi yola koyduğumu düşünmeye başladım.