Annemi defnedip eve döndük.

Bundan sonra hayatım, hayatımız yarım insan olarak devam edecekti, çektiğimiz acılar da bize ailemizden miras olarak kalacaktı.

Artık insan gibi durup düşünemiyordum , kalbim hızla değil üzülmek için atıyordu sanki.

Bu hayata üzülmek için gelmişim sanki.

Hayat da böyleymiş demekki , yaşa acı çek öl.