gittim elimi yüzümü yıkayıp nilüferle buluştum. aklımda o binler vardı. derse konsantire olamıyodum.ne düşünüyosun bişey mi oldu dedi.yok bişey canım finaller yaklaşıyo aklım orada dedim. istersen biraz ara verelim sen finallerine çalış dedi.yok ya önemi değil de sen sıkıldın mı yoksa dedim. hayır tabiki dedi. sınava az bi zaman kalmıştı.bi akşam yine o binler kampüste karşıma çıktılar.bu sefer 5-6 kişi varlardı. çevirdiler etrafımı. hayırdır aslanım el yannanıyla gerdeğe girmesini çok seviyosun heralde. gerdek geceside bu arkadaşlar yanında olacak mı dedim moral bozmak için. bin hiç istifini bozmadan evet dedi ve bi anda üstüme çullandılar. dedim beni burada komaya sok ki buradan kalkamayım. kalkarsam sen bittin. dayak atmak bi sanatsa daya yemekte bi sannattır beyler.ve ben bu sanat dalında ustaydım galiba. çok güzel dayak yiyodum resmen ya.biri vuruyo diğerinin kucağına diğeri gelişine koyuyo hoop öbürünün kucağına. huur çocuğu bi yumuşat barı göğsünde sonra vur. gelişine vuruyolardı ipnenin evlatları.en son kaldırım taşıyla ciddi düşünmeye karar vermiştim ki bin kafamı kaldırdı. nilüferi bırakmazsan komaya sokacam seni dedi. tamam abi dedim.bu laf ağzımdan çıktığı an kendimden utandım aq.ulan dayağı yemişsin niye abi diyon mal. bunlar gittiler. kalktım ayağı baktım ulan kan yok.o kadar dayak yedim bi damla kan yok lan. arkalarından bağırdım huur çocukları bu mu lan gücünüz bende bişey yok dedim.bi kaçı döndü diğerleri engelledi.