girdim eve attım kendimi kanepeye. ulan bi anda cennet mahallesindeki gibi yunusun evindeki kanepe gibi geriye düştüm. kızı aldı bi gülme. gitti milyarlık mobilya dedim içimden. sakin ol şaşkın rahatız dedi. biraz soluklandım geçtik odaya ders çalışmak için. odası,günümüz genç kız odasına benzemiyodu çok sadeydi.bi kez daha sevdim. ufak ufak ders çalışırken bi yandanda havadan sudan konuşuyorduk.bi ara yapamadığı bi soruyu anlatıyordum. kafamı çevirdim beni izliyor.bi tuhaf oldum. birbirimize bakarker sessizliği bozup dinlesene dersi dedim. cümlemi bitirmeden yapıştı dudağıma.