yaza doğru yaklaştıkça bizdede biraz gevşeme oldu tabi.1-2 saat ders çalışıp gezip eğleniyoduk. gün geçtikçe birbirimize daha çok bağlanıyorduk.bi gün lunaparka gitmek istediğini söyledi. nedense hiç sevmem lunaparkları. yani şu istanbuldaki büyük olanlar hariç.ne aq çarpışan arabaya binmek veya dönme dolaba binmekle insan mutlu oluyosa ta dıbınakoyiim onun. neyse kızı kırmamak için kabul ettim. klagib olarak önce çarpışan arabalara bindik. sürekli benim kıza çarpmaya çalışan iki abazayı en beklemedikleri anda gafil avlayarak mesajı vermeye çalışıyodum. oradan korku tüneline girdik.bak bu iyiydi işte. eğlenceli değildi ama kızla aşırı yakınlaşmıştık. zaten girdikten 10 saniye sonra elimi tuttu. biraz sonrada sarıldı bana korkuyom ayağına. öküz gibi kızsın ne korkması ya kimi gibiyonuz siz diyodum içimden.ama o bana sarılınca elimi tutunca inanın nabzım 250 ye vurdu aq.kalbim yerinden çıkacak gibiydi. mutluydum.