orası sanki erdal bakkalın dükkanı. herkes birbirinden farklı herkes bambaşka ama mahallenin en güzel insanlarını toplamışcasına ve artniyetsiz ve sade. herkes yine kendisi ama sevgi dolu. herkes birbirine yabancı ama saygılı. sanki başka bir mahalle oldu. selam verene, hayattan yorulup oturana, mahallenin kabadayısına da, serserisine de, üniversite okuyan elinde kitaplarıyla gelen gencine de, okulu asan liselisine de, halı sahadan dönen terlemiş abisine de, teyzesine, amcasına, hatta bigiblete binen çocuğa da herkese bir bardak çayın her daim hazır olduğu bir yer. kolay oluşmadı. kolay yıkılamaz.

özet: yedirmeyiz