saat 17.40. olmayan tütünün kokusu burnumdan girip iliklerimde kaybolurken ben yine yatıyorum. bişiler anlatılmalı mı, anlatılabilecek birşey var mı bilmememe rağmen yazıyorum işte. pişkinlik, kaygısızlık ve yorgunluk üzerime çökerken artık birşeyleri farketmeye başladım yoldaşlar.

uzun bir hikayenin kafamda durmadan düzülmesine rağmen bende ne bu hikayeyi anlatacak güç ne de cesaret yok. ama şunu söyleyebilirim ki kendini ifade edemeyen ve devamlı gözünde etrafı büyüten ben, bundan sonra kendimi ifade etmek gibi gibindirik şeylere gerek görmüyorum zütüne koyayım.

neyse beyler bunu buraya yazarak belki de kendimi ifade etmiş olsam da. siz siz olun kendinizi ifade etmeye çalışmayın amk. neymiş kız aldatmış, şu şunu yapmış koyun çocuğu gitsin beyler takılmayın. belki böylelikle bazı çözümler içinizde bitebilir. öğrendim ki hiçbirşeyi isteyerek elde edemezsin.

buralara gibimsonik entryler girip de adamı hasta etmeyin