... işimiz 30 dakikada bitti. Ufak bir incinmeymiş. 2-3 gün bir şey yapma, geçer dedi doktor Yalçın Bulut Bey. Oradan çıktık. Çıkar çıkmaz Zeynep'in ilk işi özür dilemek oldu. Benim yüzümden basket maçından oldun falan dedi. Cidden üzgün görünüyordu canım benim :D Ona bunun bir düzmece olduğunu söyledim. Pisliksin falan dedi. Severdim bu konuşmaları. Onunla geçirdiğim her saniye mutluluk verdi o gün bana. Ama bugünü erken kesmek gibi bir düşüncem yoktu.

Serhat: Pembe yalanımın karşılığı olarak seni evine bırakırsam beni affedebilir misin kraliçe hazretleri?

Dedim. Hafiften oynamak istedim onunla . Canım sigara çekiyordu. Çaktırmadım.

Zeynep: Gerek yok vezirim. Ödeşmiş olduk zaten. Ben tek giderim.

Sen benimle denk değilsin mesajı. iyiymiş.

Serhat: Zaten evlerimiz yakındır büyük ihtimalle. Biraz daha konuşuruz fena mı ?

Zeynep: Tamam, sen kazan bu sefer.

Hayatıma 45 dakika önce giren biriyle 15 dakika daha beraber olmak beni mutlu ediyor. Ne garip...

Serhat: Ee, yol boyu ben sordum. Sen hiçbir şeyi merak etmedin mi bu yabancıya dair ?

Zeynep: Ettim tabii etmez olur muyum ?

Serhat: Haydi sor sor!

Zeynep: Nereden geliyor bu neşe ?

Serhat: Nasıl yani ?

Zeynep: Çok enerjiksin. Neşelisin. Eğlencelisin. Sanki hiç zorluk yaşamamışsın şu dünyada. Nasıl oluyor bu ?

Serhat: Çoook. Çok zorluk çektim. Hayat karanlık olduğu kadar aydınlıktır. Neşemin sebebi ise, Ben karanlıktan korkuyorum patron...