Bi süre birbirimize baktık. Ben onun gözlerine hapsolurken onun gözleri yağmura misali ıslanıp akmaya başlamıştı bile. Bi süre daha birbirimize baktık sanki ben uzaydan gelmiş gibiydim. Bu sessizliği bozmak için bişey dicekken o birden aceleci ve hevesli bi çocuk gibi lafa girdi: "Sus bişey sorma sakın!" diye bağırdı. Ben daha ne olduğunu anlamadan üzgün bi çocuk gibi oturdu yere ve rüzgarla saçlarının dansı kaldığı yerden devam etti. Bende sessizce oturdum yanına. Saçları yüzüme geliyodu ama sorun etmedim sadece ileriye baktım. Sadece ileriye baktım ve gördüğüm şey Güneşin bu güzelliği kıskandığından batmasıydı. Uzun bi süre Hz.Meryem'in konuşmama orucu gibi konuşmadık. O Güneş'i kıskandırıyodu bense bu muhteşem güzelliği seyrediyodum. Sonra "Kuşlar ne kadar özgürler dimi?" dedi ağlamaklı sesiyle. Başımla onayladım. "Hep onlar gibi olmak istedim ben" dedi. " Bende" dedim. Gülümsedi. Bi süre daha sustuk sonra ayağa kalktı birden. Kollarını açtı sanki Güneş'i kucaklıyodu. Rüzgar elbisesini savurmaya başladı o anda. Bi adım attı. Ben gözlerimi yuvalarında tutmaya çalışarak ona baktım o bi adım daha attı...
https://www.youtube.com/watch?v=FJ-r0bilzhU