Yürüdüğüm yol artık tamamen toprağa dönüşmüştü.Zafer için önümde kalan tek şey ufak bi yokuştu.Sonrasında Milano'yu ele geçiren Napolyon gibi olacaktım.
Israrla yağmaya devam eden asi yağmur toprakla buluşup güzel bi koku ortaya çıkarmıştı.Ben müzik listemin son kısmına ruhumu teslim etmek üzereydim ki yokuşun ortalarına ulaştım. Son bi azimle yokuşu inadına tırmanmaya devam ettim içimde uyumakta olan keçi ortaya çıkmıştı birden. O keçinin verdiği inat ve azimle birlikte yokuşu bitirdim. "Kutsal yer"im oradaydı ama bi farklılık vardı orda. Gözlerimin yanılma payını ortadan kaldırmak için ve Napolyon'un sahne alması için son bi gayretle bi ka adım daha atmaya başladım ve emin oldum. "Kutsal yer"im de biri vardı bi yabancı ve o yabancı bi kızdı. Nedense olmayan yağmur durmuştu ve Güneş saçlarını onun saçlarıyla birleştirip Dünya'nın en güzel manzarasını ortaya çıkarıyodu. Hafifi esen rüzgar saçlarını dansa kaldırmıştı ve ortaya 8. Dünya Harikası çıkmıştı. Yanına yaklaşacaktım fakat uçurumun kenarına yaklaşık 10cm uzaklıktaydı. Bu dünya harikasını izleyen gözlerimin keyfini bozmamak için biraz daha yaklaştım ve boğazımı temizledim. Çünkü böyle bi güzellikle anca bu şekilde konuşulur.Bana döndü ve göz göze geldik...
https://www.youtube.com/watch?v=nVYFOlVB-Uo