barışın babası tam 49 gün yağun bakımda komada kaldı. barışla beraber hastane köşelerinde sabahladık. insanları gözlemledik. bazıları acısını içinde yaşarken bazıları dışarı vuruyodu. bazıları ise 7 aydır oradaydı ve hastane bahçesi onun evi gibiydi.her çeşit insan gördük tanıdık. insanlığın ne olduğunu anladım. vefat eden birisi olduğunda bir hasta bakıcı yağun bakımın kapısını açardı. bilmem kimin yakını burda mı derdi. hastanız fenalaştı yakınlarınıza haber verin derlerdi.ama yalan. hasta çoktan öldü. sadece heycandırmamk için öyle söylüyorlardı. yaklaşık 3 dakika sonrada o kapı tekrar açılır ve hastanızı kaybettik diyolardı.biz işi çözmüştük. çünkü bunlardan günde 3 kere duyuyoduk.