O gece wade artık etrafta bir ayna bulup kendine bakmak istedi ne halde olduğunu hiç bilmiyordu hissettiği kadarıyla saçları artık yoktu ve vücudunda gözenekler oluşmuştu. Verilen ilaçlardandır diye düşündü odasının kapısındaki kilidi bir şekilde çözdü ve kapıyı açtı…
Etraf karanlıktı ve kimse yoktu sadece arada bir devriye gezen askerler vardı.
Onlara görünmeden bilmediği bir yola saptı önemli olan ayna bulmak ve kendine bakmak idi.
Bir köşeden döndüğü zaman ilerde tuvalet işaretine benzeyen bir işaret gördü. Tuvalet demek ayna demekti.
içeri girdi etraf karanlıktı el yordamı ile ışığı bulmaya çalıştı ama etrafta bir düğme bulamadı “hay s.kicem ya” dedi sesli olarak.
Sese duyarlı olan ışıklar yandı……
Aynada gördüğü surat karşısında çok korkmuş ve iki adım gerilemişti…..
Elleri ile yüzünü kontrol etti…..




“tanrım….tanrım….tanrım..bu bir kabus olsun…lütfen bu bir kabus olsun” diyordu sürekli ama değildi.
Yüzü harap olmuştu……
Kafasındaki ses tekrar ortaya çıktı ve “Bana merhaba de patlak mısır suratlı” dedi.