11 Ocak ^ saat: 14.30 ^ Elifin Evi

Elif kahvaltı boyunca laf sokup ve bazı anlamlara gelecek, bazı anlamları elüstü edecek şekilde konuşuyordu. Ben çok kulak asmadım ilkin. Yakınlaşmaya başlama çabası her halinden belliydi. Kahvaltıdan hemen sonra salona geçtik. Bilgisayarı açık ve masanın üzerindeydi. Bana eski fotoğraflarını gösterip şirinlik yapıyordu şimdi.

- Burada şişman mışsın biraz?
+ Ne şişmanı ya ?
- Tamam balık etli diyelim biz ona.
+ Sevmez misin balık etli ?

Bu sorusunun altındaki niyeti oldukça belirgindi. Gözlerimin içine kilitlenmiş göz bebekleri daha bir yakınlaşmaya başladı bana. Cevap vermedim. Bilgisayar hala dizlerinde bana doğru yumulmaya başladı. Kulağımın hemen altından öptükten sonra dudaklarıma doğru değdi dudakları. Karşılık verdim bende. Elim beline doğru gitti istemsiz. Bilgisayarı hemen önümüzdeki orta masanın üzerine bırakıp bir an kucağıma oturdu. Ellerimi ellerine alıp kalçalarına zütürdü. Hiç bilmediğim bir his yaşıyordum şimdi. Kulak memem dudaklarının arasındaydı. Elleri göğüslerime doğru bastırırken bir fısıltı duydum.

- Artık sevmeye başlasan iyi olacak.