11 Ocak ^ saat: 13.30 ^ Elifin Evi

Öğlenin doruğundaki bu saatte Elifin evinde oldum. Emrahı çağırmış olsamda gelmek istemedi. Hazırlanıp çıktıktan sonra soğuğun içime siniyor olması beni bu anlamsız hikayenin içine sokmaya başladı bir kez daha. Bu şehir ayazını her gösterdiğinde, nedense hep bir sürpriz bekliyor oluyordum. Bu kez sürprizi Elif yapacaktı. Elifin evine varıp kapıyı çaldım. Elif güzel giyinmiş Simsiyah saçlarını omuzlarının üstünden beline doğru dökmüştü. Zeytin karası gözleri parıldayarak bakıyordu bana.

- Hoş geldin.
+ Semiha yok mu?
- Yok o dün arkadaşında kalmıştı. Gelmedi.

Elifin belki de bunu fırsat bilip beni buraya çağırmış olduğunu düşündüm. Mutfağa geçtiğimizde kahvaltı çoktan hazırlanmıştı. Çay buharıyla cezbederken, Elif oturacağım yeri gösterdi. Hiç beklemediğim anda, beklemediğim şekilde konusmaya başladı.

- Nihayet, başbaşa..