Odana gitmeden önce billur zütlü beyzanın kapısını çaldın tekrar. Hissediyordun içerdeydi. Melisanın odasından ise ağlama sesleri geliyordu. Sifon sesi. Ağlama sesi. Sifon sesi ve ağlama sesi. Onur için seçtiğin şık aklına geldi kapısını görünce. Elinle kalbine bastırıp bir süre öylece kaldın. Kapısını çalmak için tıkladığında kapısı ileri doğrı gitti. Açıktı.içeriye girdin bir köşede dizlerini göğsüne çekmiş sallanıyordu.

"Hav hav"
"Kardeşim?"
"Hav hav hav"

Kısılmış sesiyle belli belirsiz havlıyordu sabit bir noktaya bakarak. Yüzü,elleri,her yeri çizikler içindeydi. Pansumanı iyi yapmışlardı fakat derisi tahrip olmuştu. Odasından çıkmadan önce birkaç kelime alabildin sadece ağzından.

"Hav hav... köpekler... çok köpekler var.. siyah köpekler... içimdeler... Hav hav... içimdeydiler"