Bizim yakın aile dostumuz şükrü amcalar vardı. Oğulları Yunus abim ( allah rahmet eylesin ) vefat ettikten 1,5 sene sonra onlara gitmiştik. Eşini ve küçük oğlu yağız abimi bırakmak için aydındaki yeni otogara giderken. Benim anlımdan tut zütüme kadar soğuk terler akmaya başlamıştı. Otogara hittiğimizde tuvalete koştum. Bir sıçmaya başladım. Tuvaletin parasını alan abi bir sövdü tak kokusuna. Kardeşin gelip soruyor iyimisin abi diye. Beyler yarım saat bilemedin 1 saat sonra tuvaletten bir çıktım. Millet anıra anıra gülüyordu. Bir adam gükerken aynı zamanda taşşak geçti. Babam bu adama bir koydu. Sonrası zaten çarşamba pazarı. O gün bu gündür dışarda sıçmam. Buda böyle bir anımdır